Choroeg

Do Nazarbayg Hostel

Donderdag 14 juni, gisterenavond 19h aangekomen!
Vrijdag om 5 h vroeg vertrokken in Dushanbe, lekker koel weer, weinig verkeer. Een beetje twijfelachtig en onzeker, met in het achterhoofd het telefoonnummer van dr.Mansour. Ik kan altijd terugkeren... ik rij richting Qal'ai Khumb en kies de zuidelijke (warme) route, als voordeel, niet te veel klimmen en een betere weg dan de M41  in de richting van Qal'ai Khumb. In Qal'ai Khumb is de M41 (Pamir Highway) de enigste weg dus daar is geen keuze meer.
Ik heb coördinaten om na 60 km te bivakkeren, dus rustig aan. En na 20 km gaan we rechtsaf, wetende dat we nu gaan klimmen. De eerste tunnel door (4,5 km) met een fluo-hesje... en het gaat neerwaarts dus redelijk snel erdoor. Enkele kilometers verder de tweede tunnel, toch maar eerst  een rustpauze, en de agent ter plaatse stelt me gerust, heet gaat neerwaarts, meer op het einde ook niet echt naar beneden ...dus gaan we ook hierdoor. Weinig verkeer dus al bij al een meevaller. Op de col, lekker veel wind en ook een donderslag ergens ver weg... in een van de kraampjes lekker soep gegeten, en tijd om te pauzeren, ... nog 20 km tot in Danghara, dat gaan we dan ook maar doen, slapen in een hotelletje van niemendal.
Zaterdag 9 juni, richting Kölob. 5h en weg zijn we,... want na de middag is het veel te warm. Een schitterend panorama om door te fietsen, en geluk, want de eerste vijftig km geen boom te zien, dus ook geen schaduw... en tegen de middag aankomst in Kölob, een vrij grote stad. Groot (vervallen en volledig onderkomen) hotel, suite met airco voor 110 Somoni. Wel even moeilijk wetende dat Nathalie, Erwan en Thibeau deze ochtend vertrokken zijn hier op deze plaats. Maar oké ze hebben nog één dag voorsprong dus dat komt wel goed... boodschappen in de grote bazaar, zalig om in te verdwalen, verse groenten en fruit, zelf kokeneten spelen in het hotel... Dus we zijn het gewoon, om 5h weg op zondag... een zware rit, 1533m klimmen, te vergelijken met de Mont Ventoux vanuit Bedoin, minder klimpercentage maar dubbel zo lang, en met bagage van 22kg, en 6 liter extra water, en na "dertien" km klimmen even neerzitten op een stenen muurtje! Wat als? Wat als ik terug pijn krijg? Wat als ik er niet geraak? Wat als, wat als...? dus bergafwaarts naar Kölob terug naar hotel terug naar de kamer terug in bed...
Even tot rust komen en alles overwegen... ik kan terug naar Dushanbe, ik kan terug naar Uzbekistan, ik kan ... vanalles, en ik kan ook verder? Tegen de avond beslis ik om verder te rijden... uiteindelijk heb ik da laatste dagen heel veel gedronken, en ik voel ook wel dat ik er mij beter bij voel. De angst in mijn hoofd ebt weg,... en op maandag vertrek ik met de zelfde hoeveelheden "ballast" en ook om 5h vroeg in de morgen, bergop te rijden, eerst schitterend asfvalt (samengesteld uit mineraal aggregaat en bitumen of gewoon macadam ), dan minder goede weg en de laatste kilometers verharde weg, met kleine en grotere stenen! Op 12h07 sta ik boven op de col! Waw wat een goed gevoel. Na controle van visa en paspoort stop ik in Shurobod om een soep te eten en mijn simkaart van Megafon op te laden. Wanneer ik verder rij, blijkt opeens de weg in schitterende staat, zalige afdaling, ontmoet 2 Moskovieten en samen drinken we thee en bier in een huis in aanbouw... met zicht op Afghanistan. Ik doe een dutje in het huis en later de namiddag op zoek naar de bivakplaats, word ik uitgenodigd om te slapen bij een plaatselijke boerenfamilie! De rode loper wordt hier uitgerold, eten en drinken in overvloed en slapen in de grote kamer! schitterend. Na spiegeleitjes  en brood vertrek ik de volgende dag verder. 55 km verder slaap ik in een hotelletje omdat de bivakplaats wordt gecontroleerd door de politie, volgens Erwan, dus slaan we de bivak over. Inmiddels hebben zij nu 2 dagen voorsprong, en het lijkt me onmogelijk dat ik snel deze achterstand kan overbruggen. Woensdag 13 juni rij ik om 9h 's morgen Qal'ai Khumb binnen, en dan is er twijfel, ik heb nog een godganse dag, dus een hotel nu en slapen, en morgen verder, nu nog verder maar het is al vrij warm, ...toeval of niet, om 10h sta ik na wat ronddwalen aan een terminus met wachtende chauffeurs ... het zou me: 500 somoni kosten om 240km verder in Choroeg te geraken op 7 uur, dat wil zeggen... vanavond zou ik daar tegen 18h aankomen, en dan heb ik een dag voorsprong op mijn franse vrienden...deze beslissing is snel genomen, geen hotelkosten en geen dag rusten, voorwiel eruit, fiets in de koffer een een shared taxi voor mij allen, een luxepositie, vooraan in de auto (meerprijs) en weg zijn we door een indrukwekkend landschap, met rechts van ons de Panj. Als ik onderweg de vrienden zou zien, kon ik altijd stoppen en meefietsen, helaas, ik denk dat ze ergens in de schaduw een plek hadden gevonden, ...