100 km woestijn

Achter de rug... Maar eerst even Esfahan. Altijd leuk bij een host, Dariush had ik twee volle dagen als gids in Esfahan. Alleen het is zo vermoeiend...De host laat ook steeds een vriend of twee komen aan huis, of familie. Eten doen ze pas rond 23 uur. Vermits we hadden afgesproken om Esfahan plat te lopen, hadden we ontbijt rond 8u30. Korte nachten dus! Toen ik gisteren dan vertrok naar Naein, of Na'in, ging het zachtjes aan bergop, voor 100 km... je voelt het niet echt maar sneller dan 14 km per uur dat voel je dan wel, dus, zachtjes bergop, na 93 km gaf ik de pijp aan Maarten, gewoon leeg! Twee huizen en een kleine moskee, doen me halt houden, niemand te zien, buiten enkele geiten... en al geluk een geitenhoedster... deze laatste laat me zien dat ik moskee kan openen en dat ik daar kan slapen. Tussen halfvijf en halfzes weet ik niet wat er verder gebeurde, een diepe slaap! Rond halfzes dan tijd om zelf wat eten klaar te maken. Bij de moskee steeds drinkwater om zich te reinigen voor het bidden, voor mij drinkwater om mijn soep en pasta te bereiden. Deze avond één liter soep, 250 gr pasta...mogelijk had ik grote honger! Slapen tot halfzeven, bijna klokje rond zou ik zeggen. Dat heeft deugd gedaan want vandaag gingen er 140 km door de teller, waarvan 100 km rechtdoor, omzeggens vlak, door een woestijn! Wow, 100 km niks te zien links, rechts, alleen asfalt rechtdoor! 3 liter water verbruikt, twee bananen een appelsien en wat brood. Hoef ik hier nu nog te zeggen dat het fietsen van a naar b, het onderweg zijn zelf, alleen, het aankomen in b... vandaag is dat Ardakan, morgen is dat Yazd, dat dat de belevenis is van deze fietsreis? En via de startpagina kan je de foto's zien & de route & ...