Çay

Goed geslapen aan de voet van de moskee, alhoewel gans het dorp eten heeft gebracht en tot tien uur aan mijn tent komen vragen "where are you From?"

Zalig rustig opstaan ontbijt en om 8h ingepakt "en route". Twee blaffers achter mij met grote tanden. Stok in de hand en alert in de verte een kudde, dus nooit erdoor,... een hond, grote hond met hele grote oren staat mij aan te staren vanaf heel ver, dan zie ik een klein tentje, en de herder die me van ver wenkt om çay te drinken. Op die uitnodiging ga ik gerustgesteld in! Oef! De hond blijkt een ezel te zijn! Oef! Een zalig gevoel hier te zijn iets over achten! Hij spreekt Turks maar we verstaan elkaar met een stevige handdruk en hij wenst me een voorspoedige reis en Allah zal over mij waken (denk ik dat hij zei) dan terug op weg, in de eerst volgende plaats koop ik zonnecrème 50+! Onderweg wordt ik getrakteerd op druiven verse tomaten komkommer ... je houdt het niet voor mogelijk. Ik ben inmiddels onderweg met een kilo tomaten ... en wat verder stapt een herder door de wei naar de weg, Merhaba en wat Turks, vriendelijke man, hij krijgt van mij enkele tomaten! Na 77km door een prachtig landschap 900m klimmen en 700m dalen kom ik aan in Ağaçören. Kleine stad, çay roepen ze vanop het terras, ik ga er gretig op in, de laatste kilometers ware er teveel aan en heel veel stof! Ze reserveren een hotel 1km verder... dus geen tent! In het café geraak ik aan de Turkse praat met de huisbaas zijn vrouw en gans het café ...