Na Phnom-Penh waren de toeristen verdwenen, een rit langs highway 4, veel vrachtverkeer maar een brede uitwijk strook die goed te berijden valt. De Cambodjanen lachen terug en komen spontaan een babbeltje slaan. Uiteindelijk na drie dagen twee hotels en een guesthouse rij ik Sihanoukville binnen en dit had ik nog niet meegemaakt. Zo ver je zien kan buildings in aanbouw, alle straten liggen open, één grote stofwolk, de opschriften op gebouwen en wegenwerken zijn chinees voor mij, en bij navraag is het ook chinees.Wanneer ik de volgende ochtend wat verder fiets opzoek naar een Khmer ontbijt, is het inderdaad zo dat de chinezen hier alles volbouwen met ongeziene gebouwen. Potserige paleizen, casino’s en wat ik mij al een hele tijd afvraag zit hier een strategie achter, is er een plan? Onderweg honderden kilometers wegenwerken, hier een grote stofwolk, tientallen buildings in aanbouw, ...
De chinezen hebben hier carte blanche en bouwen waar en wat ze willen, de Khmer winkeltjes en stalletjes moet je echt al gaan zoeken. En als er echt geen plan is, ga ik liever niet in zee zwemmen, want wat ik denk, zal ook wel zijn, qua afval en riolering.’s Avonds op het strand overal muziek en lichtjes, mensen blijven lang na zonsondergang op het strand, eten drinken, feesten, uiteindelijk is het ėėn grote vuilnisbelt, niet voor te stellen dat je hier wil genieten van zon en strand .
Naar het Casino dan maar.
Nooit geweest eerder! ATM machines verdelen alleen coupures van 100$, en die geraak je nergens kwijt. Een winkel binnen om iets te kopen, Chinees uiteraard, dus misschien koop ik scheerzeep, komt altijd wel eens van pas! 44$ 🥳💃😂 zal voor een andere keer zijn! Aan de overkant een casino binnen, het is kwart voor twaalf, dat zit daar vol ...Chinezen 🤣... aan de balie is er eentje die Engels praat, en ik heb mijn kleingeld! En twee flesjes water want ze lachten zich een kriek wanneer ze wisten dat ik met de fiets ben gekomen🙃
Enkele jaren terug was dit een paradijs voor toeristen en Cambodjanen, moet geweest zijn, maar yesterday don’t matter cause it’s gone! Wat vandaag is, dan kom je nooit terug. De Cambodjanen zelf daarentegen, zijn reden genoeg om ooit terug te komen en te genieten van hun hartelijkheid hun minzame lach, ... nog enkele dagen vooraleer ik de grens bereik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten