Okay, met de wind mee, 55km meer wel steeds op en af, en een fantastisch fietspad! Het is dan wel de pechstrook van D100 naar Istambul, maar niet teveel verkeer, en veel getoeter, of geclaxoneer, en ze wuiven de Turken!
De foto toont de vrienden van de Bike Academy in Lüleburgaz, terwijl we zoekend waren naar een hotel in het centrum, krijgen we door deze mannen op de foto thee aangeboden, we zeggen dat we op zoek zijn naar een hotel, ... en dan na twee telefoons, krijg ik zijn gsm in mijn handen geduwd, en een engels sprekende stem aan de andere kant nodigt ons uit om gratis in de Bike Academy te slapen, ... We worden door de stad gepiloteerd door Mustapha, vriendelijke gast en zeer geduldig! Kort samengevat: tot en met vandaag zijn niet alleen de Magyaren, Serven, Bulgaren vriendelijk en gedienstig, ook de Turken zijn zeer vriendelijk en ik vrees dat het heel lang kan duren vooraleer we Turkije uitrijden... overal en altijd thee, en de gebruikelijke vragen... waar komen jullie vandaan, waar rijden jullie heen? Hoe lang zijn jullie onderweg?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten