Yashar, host in Marand (& Amir)

Dinsdag 26 september

Marand 

Na 105 km in Marand, en geen lekke band vandaag,… Gisterenavond de buitenband gewisseld, binnenbanden gereedgemaakt, de velg hier en daar geplakt want ik weet begon niet meer vanwaar de lekke banden komen?, Bij de eerste de beste fietsenmaker alles laten oppompen tot 5 Bar en die blijven hard tot nu toe!  Marand toch een grote drukke stad, staat er een host mij op te wachten op de baan, …net zoals eergisteren, hop naar de tweede host, volg maar en daar komt de derde binnen… Dus, wij naar een tehuis met alleen babbelgrage vrouwen, zoetigheden, fruit, alles ineens… een hobbyruimte waar vrouwen olv lesgevers vanalles ineenknutselen, wat wel de moeite is … Gezellig, even een douche in de kelder, en dan met de host en twee vriendinnen van de host die mij perse willen zien naar de stad, simkaart probleem oplossen… en nadien Gormi Sabzi gegeten, Iraans gerecht, lekker!

Dus, als ik morgen niet assertief ben om te vertrekken, gaan ze me gans de dag de stad en alles wat de moeite is laten zien! Door de problemen met de simkaart en het gebrek aan internet, blijf ik in het ongewisse wat betreft de hosts… en dan gebeuren de onverwachte dingen zoals deze middag.

Niet dus maar geen spijt, gans de dag met Yashar en Amir rondgelopen in de stad, dingen bezocht, mensen ontmoet,...

Fantastisch een dag extra rust & mijn route aangepast - niet naar Teheran direct, maar eens naar de zee, noord, en dan de kustlijn volgen naar Teheran, we hebben tenslotte een visum voor 90 dagen he....

Laatste dag in Turkije.

De tent stond snel recht gisterenavond, en dus lag ik vroeg in mijn wollen slaapzak. Wat hondengeblaf en dan in dromenland! Zowat de klok rond geslapen, en om zes uur eruit! Mijn MSR brander doet het niet momenteel,… dus geen warm eten. Een klim tot boven de tweeduizend, en dan afdalen naar Doğubeyazyt. Een thee en wat eten binnenspelen, selfie met de Polis en met den baas, en ineens een facebookvriend erbij. Dan nog naar de grens, die ik na 75 km bereik, halfeen. De Turken zijn vriendelijk, klus direct geklaard, de Iraniërs zijn zeer behulpzaam met mijn zwaar beladen fiets, en ik kom zo terecht in het bureau van een lieve dame die de administratie in orde brengt, mij informatie geeft over Iran, de officiële wisselmarkt meedeelt, … een half uur later sta ik met mijn twee voeten en met mijne fiets in Iran! WAW! Ik had een afspraak met een Warmshower 40 km verderop, die staat me op straat op te wachten als ik de stad binnenrijd. Maar een probleempje, hij is soldaat (?), 25 jaar (?), enz… hij zorgt voor een host 10 km terug. En dan kom je de Iraniërs tegen,  Karim komt me tegemoet gefietst, we rijden samen tot in Showt, tot bij Arman, de vriend van Karim, fiets in de auto, zeven man errond, selfies, handjes schudden,  wij volgen Karim (fiets) … selfies hier en daar.

Eindelijk een slaapplaats, prima in orde, douche, nog wat bloggen, en plots staat er iemand voor de deur, met bananen, appelen, chocolade,  …Na 140km, ben ik moe, en dankbaar voor wat ik deze dag heb meegemaak!

Turkije is een schitterend land, met lieve en hulpvaardige Turken, nooit problemen, overal welkom, veel çay gedronken… fietshandelaars die me gratis en gedienstig verder helpen, Turken die onderweg stoppen en me een lift aanbieden, …

Tot Sivas gaat het meestal gezapig op en af, tussen de 600 m en de 1000 m klimmen op een dag is goed te doen, tussen Sivas en Erzurum daarentegen gaat het klimmen boven de 2000 m en dat is andere koek. Vele kilometers klimwerk, wel veel water onderweg. Gelukkig waren de temperaturen van 35° die ik de eerste week had, gedaald tot 26 à  28°.

Na Erzurum heb je nog een klim en dan is het 60 km afdalen, nadien is het terug minder zwaar klimwerk.

Benieuwd wat Iran me kan bieden, ik kijk er naar uit!

Ağir

wawasda... tegenvaller. Eergisteren in Erzurum nog tweemaal lekke band hersteld, dus goed op weg nadien. Zonder probleem, de nacht doorgebracht en na 25 km vandattum! komaan zeg in de middle of nowhere, begin er maar aan...mijn plakgerief geraakt stilleksaan door zijn reserve! 4 keer opnieuw - uiteindelijk een minuscuul pinnetje uit de buitenband geprutst. In Ağir eerst naar een fietsenmaker  - hersteller... en nieuw materiaal gekocht!Enkele uren later zijn de twee banden nog steeds intact, dus morgen hopelijk direct weg! De twee andere binnenbanden ook kunnen repareren nu! Goed dat was het dan, Nu nog 128 km tot aan de grens,... ik doe geen voorspelling meer maar volgende week ergens hoop ik in Iran te fietsen!

Afslag Links

Onderweg van Erzurum naar Ağri tentje staat recht na 100km in de wind! Vandaag downhill wind ahead! Onderweg een leuke afslag gezien, ik sla dus links af👍! Geen helder weer vandaag, wel warm, bewolking, wat mist? 

Een schitterend parcours gereden, prachtige panorama’s. Nu nog wat kokkerellen en dan de sterrenhemel afwachten....

Erzurum, de zijderoute.

Erzurum is de grootste stad van Oost-Anatolië, best een hele leuke en zeer drukke stad (files... hahaha) nu nog een goede driehonderd kilometer tot de grens met Iran. Inmiddels staat er meer dan 5000 (vijfduizend) kilometer op de teller.
Nüfus:418000 = bevolking
Rakim 1890 = hoogte
Morgen eerst een was-, rust-, kuisdag in Erzurum en wat cultuur opsnuiven. De Zijderoute,...Erzurum, een belangrijke halte op de zijderoute van Perzië naar de Zwarte Zee, dat is de weg die ik nu ga volgen komende dagen.
Oost-Turkije, waar ik de laatste dagen na Sivas, doorheen fietste, is adembenemend, weids, gewoon een enorm landschap. Vandaag de laatste zestig kilometer, op een hoogte (redelijk vlak) van 1900 m gefietst,... met rondom de bergen zoals je op de foto nog kan zien.

Het land van de Koerden

Erzincan, nog 200 km naar Erzurum, en volop in Koerdistan aan het fietsen. Geweldige bergmassieven, gisteren en vandaag boven 2000 m geklommen,... dat voel je wel. Morgen steek ik de Eufraat over (Tweestromenland... Tigris-Eufraat-https://nl.wikipedia.org/wiki/Eufraat), geweldig! Ik kan de verhalen blijven herhalen over çay en druiven, peren, die de mensen me geven onderweg, of weeral een versgebakken brood,... een warm gevoel... ik koop dus snoep en tegen de avond heb ik dat dan uitgedeeld... het weinige dat ik kan doen! Enorm reusachtige bergmassieven, indrukwekkend! en ik peddel daar dwars doorheen, sorry ik mag daar ....! Nu bergop staat de versnelling constant op 1, en dan ben ik tevreden dat ik boven geraak,... niet overdrijven hier! Deze ochtend, zondag dus, wakker geworden op 1400m, en dat laat zich voelen, koude vingers! een uur of wat later draai ik de D100 op,... de hoofdweg in Turkije van Oost naar West, of omgekeerd... Tussen Edirne en Istanbul was deze heel druk bereden, en gevaarlijk voor fietsers, hier is de D100 veel minder druk, maar een ongelooflijk stukje autostrade deze E80,... of D100.

65 km verder Kayseri

De zwaarste klim uit mijn fietsverleden achter de rug, de laatste 500m naast mijn fiets afgelegd, te zwaar deze klim...ja de bagage ook te zwaar nu... "wawasda"...na een korte afdaling staat er een bordje met weer een klim van 10%, en ik twijfel wel aan mezelf nu, gaat dat lukken? Na de klim voel ik me goed, want 10% was geen probleem ... en dat is een geruststelling voor wat komen gaat de volgende dagen! Kayseri, na 65 km, rond een uur of twee, lekker druk, mooie trams op de middenberm, veel volk op de been, mercedes, audi, Franse wagens,...wat een schril contrast met de plaatsen die ik vandaag gepasseerd ben! Armoede niet voor te stellen voor een westerling, ... merkloze auto's, spelende kinderen in het zand (?) dolende kinderen, verwaarloosde honden, te veel waarheid onder ogen zien, en geen foto's durven nemen! Dat gaat niet.
De laatste 15 km leg ik af via de geasfalteerde D300, niet al te druk, met enorme restanten van een grote industrie...

Ürgüp - Cappadocıa

Ürgüp - zeer warm - klein hotelletje (30Tl) en noodgedwongen een rust-,was-,  Kuisdag(velo) ... na enkele nachten in de tent slapen, was er op een hotelkamer een netwerkbekabeling voorzien, ... helaas toen pas gezien dat ik ergens mijn laptoppeke vergeten ben .... dus via mijn beste Turks en de vertaal app verwacht ik hier vandaag of morgen een pakketje;-( ... je leest het wel. Hier dan alles gewassen en klaar voor de volgende rit, genietend van de mooie historische omgeving!
En pakketje aangekomen!

Çay

Goed geslapen aan de voet van de moskee, alhoewel gans het dorp eten heeft gebracht en tot tien uur aan mijn tent komen vragen "where are you From?"

Zalig rustig opstaan ontbijt en om 8h ingepakt "en route". Twee blaffers achter mij met grote tanden. Stok in de hand en alert in de verte een kudde, dus nooit erdoor,... een hond, grote hond met hele grote oren staat mij aan te staren vanaf heel ver, dan zie ik een klein tentje, en de herder die me van ver wenkt om çay te drinken. Op die uitnodiging ga ik gerustgesteld in! Oef! De hond blijkt een ezel te zijn! Oef! Een zalig gevoel hier te zijn iets over achten! Hij spreekt Turks maar we verstaan elkaar met een stevige handdruk en hij wenst me een voorspoedige reis en Allah zal over mij waken (denk ik dat hij zei) dan terug op weg, in de eerst volgende plaats koop ik zonnecrème 50+! Onderweg wordt ik getrakteerd op druiven verse tomaten komkommer ... je houdt het niet voor mogelijk. Ik ben inmiddels onderweg met een kilo tomaten ... en wat verder stapt een herder door de wei naar de weg, Merhaba en wat Turks, vriendelijke man, hij krijgt van mij enkele tomaten! Na 77km door een prachtig landschap 900m klimmen en 700m dalen kom ik aan in Ağaçören. Kleine stad, çay roepen ze vanop het terras, ik ga er gretig op in, de laatste kilometers ware er teveel aan en heel veel stof! Ze reserveren een hotel 1km verder... dus geen tent! In het café geraak ik aan de Turkse praat met de huisbaas zijn vrouw en gans het café ... 

De Vakantiefietser

De Vakantiefietser

Blijkt dat ik na het monteren van mijn versnellingen er slechts 12 had... maar ik had er 14 .... hulp via e-mail naar Amsterdam, de Vakantiefietser... en twee uur later kreeg ik van Eric een mooie handleiding om mijn Rohloff terug op punt te stellen, en na vijf minuten sleutelen had ik terug 14 versnellingen! Mooi werk Eric! 

Na een lange stille en donkere nacht zat ik om 8h al op mijn stalen ros richting Kulu...55km verder. Mooi weer en zo vroeg nog lekker fris. Al snel rij ik op een plateau 1000 m hoogte, en dat zal de ganse dag zo ongeveer zijn. Magnifiek uitzicht (er is echt niks meer te zien). En stilte. Rond halfeen tijd om wat energie op te slaan, kebab, en de buurman waar ik water heb gekocht komt me een tas koffie brengen. Tegen halvier ben ik aan het Zoutmeer. Mijn tent zet ik op in de tuin van de moskee. Mooi grasveldje maar inmiddels zijn alle mannen hier aan de moskee komen praten en ze gaan na het gebed eten en drinken brengen ....

Çalış

Van Polatli naar Çalış 

Maar 65km kan je zeggen maar meer dan 1000m klimmen en 800m dalen ... rond halfnegen vertrokken na een ontbijt in het Otel en dan klimmen en nog eens klimmen. Wel eerst Super benzine getankt want ik had nog geen brandstof. Iets voor  13h in Haymana gestopt om wat brood en water te kopen en de vriendelijke meneer aan het draaispit vroeg me binnen, en voor 7Tl lekker slaatje en een Kebab? Gegeten! Deed deugd zo'n rustpauze. Wat verder wordt ik nog eens getrakteerd op meloen ... en dan verder naar Çalış, Waar ik rond 16 h aankom. De eerste tuin waar iemand te zien is vraag ik of ik mijn tent mag zetten, en dat mag! Twee snotapen komen wat Turks praten en lachen de hele tijd.... ik kom ze tegen aan de 'market' waar Ismaël me wenkt om çay te drinken, Murat zijn zoon zorgt voor de çay! In de market wat kaas gekocht en nu aan mijn tentje! En de zon is er terug!

Alles is nieuw

Fiets in orde brengen, nieuwe banden erop, en dan volledig demonteren en inpakken.
Met de vlucht van 14h35 in Charleroi opgestegen (met een zucht) rond halftien 's avonds in Esenboga (Ankara) aangekomen, met alle bagage en een fiets in goede staat... en voor 20Tl naar hotel IBIS. Korte nachtrust, en dan de fiets in elkaar boksen, wat redelijk goed lukt want rond 11h vertrek ik in Sincan richting Polatli, 65 km verder. Een taxi heeft me naar Sincan gereden tegen een snelheid die rond de 140 km/h schommelt. De honden die blaffen, een Ayran, çay die ze me trakteren, en later nog meloen krijgen,...
Rond halfvijf rij ik voorbij het station in Polatli, toch even slikken...want nu rij ik zonder fietsmaatje.
Een goedkoop hotelletje (120 Tl) ontbijt inbegrepen, voor een "welverdiende rust".