SAIGON

Ho Chi Minh
Het was nog een mooie laatste rit via kanalen naar Saigon, de laatste kilometers langs een achterpoortje binnengereden, een grote stortplaats met kleine vuile straatjes... uiteindelijk hotel A25hotel binnen in district 1, het oud Saigon! Voordeel om hier te logeren? Het oude stadscentrum, met alle bezienswaardigheden op wandelafstand, en de wolkenkrabbers rondom! deze week bezoek ik de Notre Dame (staat in de steigers) het War Museum de Tunnels van de Vietcong (Cu Chi) De Bazaars of markten, de Chinese Wijk, en rondtoeren met de fiets tussen...de duizenden, miljoenen scooters die er rondrijden, meestal -50cc .... het vervoermiddel bij uitstek, het transportmiddel bij uitstek! Dit was pas een ervaring! Een andere ervaring was dan weer een drukke straat oversteken! maar dat lukt overal wel, zonder problemen, rustig stappen, goed uitkijken, zonder stoppen, rechtlijnig, iedereen zal uitwijken en voorrang geven! Ik heb me nooit onveilig gevoeld in het verkeer tijdens het stappen of het fietsen in Saigon.
Het was een schitterend avontuur, vooral vlak! ;-) ! nooit eten en drinken kopen op voorhand, gedurende gans de trip door Thailand, Cambodja, Vietnam, steeds drank en eten onderweg in de duizenden stalletjes die je onderweg tegenkomt, de ontelbare markten...
Vietnam was het land met de properste wegen en straten, hier staan ook vuilbakken...
Twee maanden rijst en Noedelsoep, het was lekker!

De Post

achtergrond Cty Hall

klaar!

District 1 Saigon

Cu Chi tunnels

notre Dame

espresso

Onderweg naar de Mekong

Zakje met kleren ergens in een kast laten liggen onderweg, vandaar dat de fietstas gemakkelijker dicht ging. De straten blijven proper en er staan ook wel overal vuilbakken dus dat maakt het wel eenvoudiger. De kleine baantjes zijn echt leuk om te fietsen, geen auto’s alleen brommers en fietsers, zelfs elektrische! En een vriendelijk volk de Vietnamezen. Wat echter hard opvalt zijn de lichamelijk gehandicapten die hier rondscheuffelen, of rond kruipen zonder benen,... dit nog een gevolg van de Vietnam oorlog, chemische middelen (napalm) en mijnen die niet zijn afgegaan,...Vandaag een cruise op de Mekong en er tussendoor, heel aangenaam, enkele fabrieken(?) bezocht alles handwerk, zelfs een vrachtwagen laden met zakken, zoals vroeger den buideldrager! Nog een 150 km naar Ho Chi Minh City, Saigon zeggen ze hier!

Op de ferry

Geweldig, kleine dorpen, geen verkeer

Spreekt voor zich

Ward, millionaire... Three million dong

Phú Quoc ... en terug

😂Terug op het vasteland ... een ticket gekocht voor een uitstap naar Phú Qouc. Leek me mooi om er een dag of twee te vertoeven, helder water, mooie stranden, maar het heeft niet mogen zijn.
Met de Superdong een Fast Ferry, en een reuzenvaart vertrekken we en na tien minuten keren we terug. We hebben een visnet gekaapt blijkbaar, vissers in het water om de netten vrij te maken onder de boot, en ook een van de bemanningsleden, ze zijn dat hier blijkbaar gewend? Ze duiken met een darmpje dat ze van zuurstof voorziet, dat wordt aangereikt van de ferry. Na een dik kwartier oponthoud, varen we verder. Dat herhaalt zich nog een keer. Avontuur met hoofdletter. Na twee en een halfuur varen meren we aan in Phu Quoc. 
Helaas, weg van de mooie stranden en het heldere warme zeewater maar vooral weg van de overvloed van toeristen ... Phú Qouc een eiland 150 km ver ...toen ik gisteren merkte dat ik uiteindelijk tussen de toeristen was aanbeland, zonder nadenken een U-turn gemaakt ...warenhuizen casino’s en wandelende (dikbuikige halfnaakte) toeristen! Eerste gedacht was naar de ferry terug! Maar dan een gelukje, een klein strandje met een  Vietnamees gezin dat met de bouw was begonnen van slaaphutten! Dus toch een overnachting en een zwempartijtje in de zee 🤣🏊‍♂️.Vandaag terug tussen de Vietnamezen en dat valt bijzonder goed mee en vooral lekker eten! Morgen rijden we verder richting Saigon of zoals het nu moet, Ho Chi Minh City!! Nog even langs de Mega Market, er staan 2 auto’s geparkeerd en honderden brommertjes, binnen zo groot als een grote Carrefour in Frankrijk, veel kassa’s veel loslopend personeel en een rekening die uit een matrix printer komt ... niemand winkelt met een winkelkarretje uiteraard... met de bromfiets😂👍

Vietnam

Dat was Cambodja...Nu Vietnam.
Na Sihanouk kon het alleen maar beter gaan, weg uit de drukte weg van de chinezen... en weg van de touristen. Een warme lange rit naar Kampot, met veel tussenstops fuit, koffie, pannenkoekjes met verse ‘bounty’ en Kampot was een leuke stop, mooie huizenbouw, oude zuid-franse stijl brede lanen! Koffie en crème glace, profiteren van de situatie. Een proper guesthouse en een hoop oude hippies die hier in de jaren zeventig zijn toegekomen, en hier zijn blijven plakken! Eigenlijk een belachelijk zicht, ze rijden ook tuk tuk, en motorcycle, baten bars uit,... Maar de chinezen plannen hier twee wolkenkrabbers aan de oever van de rivier, dus net op tijd hier geweest vrees ik. Lekker gegeten street food (rijst uiteraard) en altijd even vriendelijke Cambodjanen. Korte rit naar Kep-sûr-mer. Voorbij de markt gefietst tot aan het strand, maar snel teruggedraaid naar de markt! Hier zaten de toeristen met hun bars en winkeltjes! Nabij de markt een proper guesthouse, en op de market werd verse vis aangevoerd, die ter plaatse gekuist en gebakken werd, ik heb er een smulpartij van gemaakt... dus je koopt ergens inktvis gebakken en scampi, ook gebakken, je krijgt er rijst bij (gekookt) en je kiest ergens een tafeltje uit, waar je dan je drankje koopt en je eet alles ter plaatse! 3$ eten en drinken! Vers en lekker! En dan weer een korte rit tot in Hà Tiên, Vietnam. De grens zo gepasseerd, en na reclameren hebben ze me genoeg Vietnamese Dong teruggegeven, de valsspelers! 😜Alles zonder problemen, ze moesten er ook om lachen, maar niet met den deze! Dus vandaag, waarom is geen Vietnamees restaurant proberen!🙃🤣

grens Vietnam

Vietnamese keuken

Laatst soep in Cambodja 

Met alle chinezen

Na enkele ritten een selfie aan zee! Yes!
Na Phnom-Penh waren de toeristen verdwenen, een rit langs highway 4, veel vrachtverkeer maar een brede uitwijk strook die goed te berijden valt. De Cambodjanen lachen terug en komen spontaan een babbeltje slaan. Uiteindelijk na drie dagen twee hotels en een guesthouse  rij ik Sihanoukville binnen en dit had ik nog niet meegemaakt. Zo ver je zien kan buildings in aanbouw, alle straten liggen open, één grote stofwolk, de opschriften op gebouwen en wegenwerken zijn chinees voor mij, en bij navraag is het ook chinees.Wanneer ik de volgende ochtend wat verder fiets opzoek naar een Khmer ontbijt, is het inderdaad zo dat de chinezen hier alles volbouwen met ongeziene gebouwen. Potserige paleizen, casino’s en wat ik mij al een hele tijd afvraag zit hier een strategie achter, is er een plan? Onderweg honderden kilometers wegenwerken, hier een grote stofwolk, tientallen buildings in aanbouw, ...
De chinezen hebben hier carte blanche en bouwen waar en wat ze willen, de Khmer winkeltjes en stalletjes moet je echt al gaan zoeken. En als er echt geen plan is, ga ik liever niet in zee zwemmen,  want wat ik denk, zal ook wel zijn, qua afval en riolering.’s Avonds op het strand overal muziek en lichtjes, mensen blijven lang na zonsondergang op het strand, eten drinken, feesten, uiteindelijk is het ėėn grote vuilnisbelt, niet voor te stellen dat je hier wil genieten van zon en strand .
Naar het Casino dan maar.
Nooit geweest eerder! ATM machines verdelen alleen coupures van 100$, en die geraak je nergens kwijt. Een winkel binnen om iets te kopen, Chinees uiteraard, dus misschien koop ik scheerzeep, komt altijd wel eens van pas! 44$ 🥳💃😂 zal voor een andere keer zijn! Aan de overkant een casino binnen, het is kwart voor twaalf, dat zit daar vol ...Chinezen 🤣... aan de balie is er eentje die Engels praat, en ik heb mijn kleingeld! En twee flesjes water want ze lachten zich een kriek wanneer ze wisten dat ik met de fiets ben gekomen🙃
Enkele jaren terug was dit een paradijs voor toeristen en Cambodjanen, moet geweest zijn, maar yesterday don’t matter cause it’s gone! Wat vandaag is, dan kom je nooit terug. De Cambodjanen zelf daarentegen, zijn reden genoeg om ooit terug te komen en te genieten van hun hartelijkheid hun minzame lach, ... nog enkele dagen vooraleer ik de grens bereik.

Choeung ek

Één beeld zegt meer dan duizend woorden.

Phnom Penh

Even terugblikken naar Battambang en het boot avontuur. Battambang was het bezoeken waard, een grote ‘market’ veel volk, brommers tuk-tuks alles door elkaar en dat lukt wonderwel, alleen veel getoeter 🤣. Bij het buitenrijden van Battambang, enorm veel stof. Achteraf gezien weet ik dat er over een lengte van meer dan 300 km (3 0 0) wegenwerken plaatsvinden, ze verbreden de tweebaansweg naar een tweemaal twee baan. Dus enkele fietsdagen met een dubbel gevoel, en zeer vermoeiend, er is geen pechstrook of zoals bij ons zelfs geen moordstrookje. Dat wordt dan wel gecompenseerd door de vriendelijke en onderdanige Cambodjanen, onvoorstelbaar hoe lief iedereen je toelacht, telkens word je er spontaan blij van! Bij iedere stop onderweg, krijg je van ergens ineens een stoel aangeboden. Je leert er ook fris en vers suikerrietsap drinken. In Phnom Penh zie ik voorhet eerst de Mekong, geweldig.in de verte zie je nieuwe buildings bouwen en vanaf de rooftop van het hotel is dit ‘s avonds indrukwekkend. Hier beneden een sloppenwijk, met veel volk en bars, en verschillende markets. Een ander verhaal is dat van Pol Pot. When i was young life was so wonderful,  we waren teenagers of pas twintig. Who knows? Who cares? We hoorden Martine Tanghe bezig over  de oorlog in Vietnam, maar wat met de bommen van de Amerikanen op Cambodja, en de genocide van de Rode Khmer? Vandaag S21 bezocht, het Genocide Museum, moet ik even laten bezinken.